Χειμερινή βασική λίπανση αμπελιού

Αποτελεί με βεβαιότητα τη σημαντικότερη από πλευράς θρέψης καλλιεργητική εργασία της αμπέλου αφού μέσω αυτής επιδιώκεται η αύξηση της γονιμότητας του εδάφους και η εξασφάλιση της άριστης ποσότητας και αναλογίας θρεπτικών στοιχείων που είναι απαραίτητα για την καλλιέργεια.

Στόχος της βασικής λίπανσης είναι η κάλυψη των αυξημένων αναγκών τόσο στα αρχικά στάδια της γρήγορης αύξησης των βλαστών και σχηματισμού των ταξιανθιών, αλλά και μεταγενέστερα κατά την περίοδο της ταχείας αύξησης και ωρίμανσης των ραγών.

Η ποσότητα και το ποσοστό των θρεπτικών στοιχείων που παρέχονται με αυτή, καθορίζονται από το είδος, την ηλικία και τον παραγωγικό προσανατολισμό του αμπελώνα.

Έτσι, σε ξηρικούς αμπελώνες για την παραγωγή κρασιών ανωτέρας ποιότητας, με τη βασική λίπανση καλύπτονται εξ’ ολοκλήρου οι ανάγκες της καλλιέργειας σε Ν, Ρ, Κ, Mg και διορθώνονται τυχόν ελλείψεις σε ιχνοστοιχεία καθώς δεν είναι εφικτή η επιφανειακή

εφαρμογή τους. Αντίθετα, σε αρδευόμενους αμπελώνες και σε υψηλής παραγωγικότητας επιτραπέζιες και σταφιδοποιήσιμες ποικιλίες παρέχονται τον χειμώνα :τα 2/3 της συνολικής απαιτούμενης ποσότητας Ν και Κ και τα 3/4 του Ρ και Mg

ενώ οι υπόλοιπες ποσότητες εφαρμόζονται επιφανειακά στα μεταγενέστερα της άνθισης στάδια, της ταχείας ανάπτυξης των ραγών και της ωρίμανσης ώστε να καλύψουν τις

αυξημένες ανάγκες του υψηλού φορτίου και της συγκέντρωσης ζαχάρων. Ο ακριβής χρόνος εφαρμογής των λιπασμάτων καθορίζεται από τον τύπο και τα χαρακτηριστικά του εδάφους

καθώς και τα μετεωρολογικά δεδομένα της περιοχής

Έτσι σε βαριά αργιλώδη εδάφη και σε περιοχές με χαμηλό ύψος βροχοπτώσεων τα δυσκίνητα στοιχεία Ρ και Κ πρέπει να εφαρμόζονται με ενσωμάτωση νωρίς το χειμώνα (Δεκ. – Ιαν.) ώστε να εκτίθενται στις χειμερινές βροχές που ευνοούν την μετακίνησή τους στο έδαφος. Αντίθετα το Ν, λόγω της μεγάλης κινητικότητάς του πρέπει να εφαρμόζεται αργά το χειμώνα, ή νωρίς την άνοιξη ώστε να αποφεύγονται οι εκπλύσεις του και να είναι διαθέσιμο στα φυτά κατά την περίοδο της ταχείας αύξησης των βλαστών. Η χορήγηση του Αζώτου αργά τον χειμώνα (Φεβρ.) υπό την μορφή σταθεροποιημένων ENTEC λιπασμάτων:

ENTEC 26–0–0(+13S) ή

ENTEC 26–0–0(+13S)+Bor ή

ΕΝΤΕC 21–0–0(+24S)

πλεονεκτεί αυτής των κοινών λιπασμάτων, λόγω της δυνατότητας εκμετάλλευσης των χειμερινών βροχών χωρίς τον κίνδυνο απωλειών αλλά και της κλιμακούμενης παροχής Ν στα φυτά με βάση τις ανάγκες τους. Ειδικότερα η χρήση των ENTEC λιπασμάτων επιτρέπει

την εφ’ άπαξ εφαρμογή της βασικής λίπανσης με τη χρήση Ν-Ρ-Κ σταθεροποιημένων λιπασμάτων:

ENTEC special 12–12–17+2+TE

ΕNTEC perfect 14–7–17+2MgO+TE και

ΕΝΤΕC balance 15–15–15+5S

στο μέσο του χειμώνα εξασφαλίζοντας έτσι επάρκεια βροχοπτώσεων για την μετακίνηση του Ρ και του Κ μέσα στο έδαφος αλλά και την προστασία του Αζώτου από τις εκπλύσεις.

Στα ελαφριάς μηχανικής σύστασης αμμώδη εδάφη και σε περιοχές με υψηλές βροχοπτώσεις η χορήγηση όλων των λιπασμάτων πρέπει να γίνεται αργά το χειμώνα

(Φεβρουάριο) ή και νωρίς την άνοιξη (αρχές Μαρτίου) για να ελαχιστοποιούνται οι απώλειες και να είναι έγκαιρα διαθέσιμα στα φυτά. Συνιστάται ανάλογα με τον τύπο και τα χαρακτηριστικά του εδάφους η χρήση σύνθετων ειδικών Ν-Ρ-Κ λιπασμάτων όπως:

ENTEC special 12–12–17+2+TE

ΕNTEC perfect 14–7–17+2MgO+TE και

ΕΝΤΕC balance 15–15–15+5S

(για εφαρμογές τον Φεβρουάριο)

και:

Νitrophoska special 12–12–17+2MgO+TE

Nitrophoska extra 12–10–20+2MgO+TE

Nitrophoska perfect 15–5–20+2MgO+TE

(για εφαρμογές νωρίς την άνοιξη)

που καλύπτουν τις ανάγκες του αμπελώνα σε Ν, Ρ, Κ, Μg, S και ταυτόχρονα προσφέρουν αξιόλογες ποσότητες Fe, Zn, και B που είναι απαραίτητα για τα φυτά.